Ten rozdział rozpoczyna się ogólnym opisem ładowania systemu Debian GNU/Linux, a następnie przedstawia dokładne informacje na temat każdego ze sposobów ładowania i kończy się radami użytecznymi w razie problemów.
Zwróć uwagę, że w niektórych systemach Control-Alt-Delete nie
resetuje poprawnie komputera, więc zaleca się ``zimny'' restart, czyli
wyłączenie komputera, odczekanie kilkudziesięciu sekund i ponowne go włączenie.
Jeśli instalujesz z istniejącego systemu operacyjnego (np. z DOS-u) nie masz
wyboru. W przeciwnym wypadku wykonaj przed ładowaniem zimny start.
Parametry ładowania jądra Linux zazwyczaj używane są do upewnienia się, że urządzenia peryferyjne działają poprawnie. W większości wypadków jądro może samo wykryć informacje dotyczące urządzeń zewnętrznych. Jednak w niektórych wypadkach będziesz musiał/musiała trochę jądru pomóc.
Jeśli ładujesz system z dyskietki Rescue Floppy lub z CD-ROM-u zobaczysz
zachętę ładowania (ang. boot prompt) boot:. Szczegółowe
informacje na temat używania parametrów ładowania z Rescue Floppy można znaleźć
w Ładowanie z dyskietki
Rescue Floppy, Rozdział 5.5. Jeśli ładujesz Linuksa z istniejącego systemu
operacyjnego, musisz użyć innych sposobów przekazywania parametrów ładowania.
Jeśli na przykład instalujesz z systemu DOS, możesz zmodyfikować plik
install.bat
używając dowolnego edytora tekstu. Pełne informacje
na temat parametrów ładowania można znaleźć w Linux BootPrompt
HOWTO
; ten rozdział zawiera tylko szkic najistotniejszych
parametrów.
Jeśli uruchamiasz system po raz pierwszy, spróbuj wykorzystać domyślne parametry (tzn. nie próbuj ustawiać żadnych argumentów) i zobacz czy działa poprawnie. Prawdopodobnie nie będzie żadnych problemów. Jeśli jednak jakieś się pojawią, spróbuj uruchomić komputer ponownie i poszukać dodatkowych parametrów, które poinformują system o Twoim sprzęcie.
Kiedy jądro ładuje się, na początku procesu ładowania powinien pojawić się komunikat Memory: dostępnak/całkowitak available. całkowita powinna odpowiadać wyrażonej w kilobajtach całkowitej dostępnej ilości pamięci w systemie. Jeśli tak nie jest, musisz użyć parametru mem=ram, gdzie ram jest ilością dostępnej pamięci z dodaną literą ``k'' oznaczającą kilobajty, lub ``m'' -- megabajty. Na przykład zarówno mem=65536k jak i mem=64m oznaczają 64MB RAM.
Niektóre systemy mają napędy dyskietek z ``odwróconymi DCL'' (ang. ``inverted DCLs''). Jeśli pojawiają się błędy przy czytaniu dyskietki nawet jeśli wiesz, że dyskietka ani napęd nie są uszkodzone, spróbuj dodać parametr floppy=thinkpad.
W niektórych systemach, jak IBM PS/1 lub ValuePoint (które zawierają dyski ST-506) dysk IDE może nie być poprawnie rozpoznany. Spróbuj najpierw bez parametrów i zobacz, czy dysk IDE jest rozpoznany poprawnie. Jeśli tak nie jest, sprawdź geometrię dysku (cylindry, głowice i sektory) i użyć parametru hd=cylindry,głowice,sektory.
Jeśli masz czarno-biały monitor, użyj argumentu mono. W przeciwnym wypadku system instalacyjny domyślnie użyje kolorów.
Jeśli ładujesz system używając konsoli szeregowej jądro zazwyczaj samo to wykryje. Jeśli do komputera jest podłączona karta graficzna (framebuffer) i klawiatura, być może będzie konieczne dodanie parametru console=urządzenie, gdzie urządzenie jest portem szeregowym - zazwyczaj ``ttyS0''.
Jak nadmieniono powyżej, pełne informacje na temat parametrów ładowania można
znaleźć w Linux BootPrompt
HOWTO
, w tym rady dotyczące rzadko spotykanego sprzętu. Częste
problemy opisane są poniżej w rozdziale Co zrobić w przypadku
problemu?, Rozdział 5.6.
System instalacyjny rozpoznaje kilka argumentów, które mogą się okazać pomocne.
Podczas startu możesz zobaczyć wiele komunikatów typu can't find
something (nie można znaleźć czegoś), lub something not
present (czegoś nie ma), can't initialize something (nie
można zainicjalizować czegoś), lub nawet this driver release depends on
something (ta wersja sterownika wymaga czegoś). Większość tych
komunikatów jest nieszkodliwa. Widzisz je, powieważ jądro do systemu
instalacyjnego jest zbudowane tak, aby działało na komputerach z wieloma
różnymi urządzeniami peryferyjnymi. Oczywiście żaden komputer nie będzie
zawierał wszystkich możliwych urządzeń, więc system operacyjny wypisze kilka
komunikatów ostrzegawczych gdy szuka urządzeń, których nie posiadasz. Możesz
także zauważyć, że system zatrzymuje się na chwilę. Dzieje się tak, gdy jądro
czeka na odpowiedź urządzenia, którego nie ma w systemie. Jeśli uważasz, że
czas startu systemu jest nie do przyjęcia, możesz po instalacji utworzyć własne
jądro (patrz Kompilowanie
nowego jądra, Rozdział 9.5).
W pewnych przypadkach można chcieć załadować Linuksa z innego systemu
operacyjnego. Możesz także załadować system instalacyjny w inny sposób, ale
zainstalować system podstawowy z dysku.
Można zainstalować Debiana z istniejącej już partycji DOS na tej samej maszynie. Masz dwa wyjścia: albo spróbować instalacji bezdyskietkowej albo załadować system z dyskietki ratunkowej ale zainstalować system podstawowy z lokalnego dysku.
Aby spróbować instalacji bezdyskietkowej, wykonaj następujące kroki:
images-1.44\compact\rescue.bin
.
install.bat
.
Możesz zainstalować Debiana także z partycji ext2 lub Minix. Ten sposób może być odpowiedni na przykład w przypadku zamiany zainstalowanej dystrybucji Linuksa na Debiana.
Należy zwrócić uwagę, że partycja z której instalujesz nie powinna być
jedną z partycji na którą instalujesz Debiana (np. /
,
/usr
, /lib
, itd.).
Aby zainstalować z istniejącej już partycji Linuksa postępuj zgodnie z poniższymi instrukcjami.
Jeśli posiadasz płytkę, z której można załadować system i jeśli Twoja architektura obsługuje ładowanie systemu z CD-ROM-u nie będą potrzebne żadne dyskietki. Czasem wystarczy wsunąć płytę do napędu i zrestartować komputer. Być może będziesz musiał/musiała skonfigurować sprzęt tak jak to opisano w rozdziale Wybór urządzenia, z którego następuje start systemu, Rozdział 3.6.2. Następnie włóż CD-ROM do napędu i zrestartuj komputer. System powinien się uruchomić i powinieneś/powinnaś zobaczyć zachętę boot:. Możesz tutaj wpisać argumenty ładowania lub po prostu nacisnąć enter.
Zwróć uwagę, że oficjalne CD-ROM-y dla architektury Intel x86 zawierają różne ``smaki'' jądra. Więcej informacji na temat wyboru ``smaku'' można znaleźć w rozdziale Wybór właściwego zestawu instalacyjnego, Rozdział 4.2. Oto przyporządkowanie ``smaków'' do poszczególnych płyt.
Jeśli Twój sprzęt nie obsługuje ładowania systemu z CD-ROM-u, należy uruchomić
DOS i wykonać plik boot.bat
znajdujący się w katalogu
/boot
na płytce CD. Następnie przejdź do Booting Into Your New Debian System, Część 8.
Nawet jeśli nie możesz załadować systemu z CD-ROM-u, możesz zainstalować z
niego podstawowy system Debiana. Po prostu załaduj system instalacyjny z
dowolnego innego nośnika, a kiedy nadejdzie moment instalacji systemu
podstawowego lub dodatkowych pakietów wskaż CD-ROM jak to opisano w rozdziale
``Instalacja systemu
podstawowego'', Rozdział 7.5.
Ładowanie z dyskietki Rescue Floppy jest łatwe: wsuń dyskietkę Rescue Floppy do pierwszego napędu dyskietek i zrestartuj komputer naciskając reset lub wyłączając komputer i włączając go ponownie.[4] Jak wspomniano powyżej, zaleca się ``zimny'' restart. Powinieneś/powinnaś zauważyć aktywność napędu dyskietek, a następnie ekran powitalny dyskietki Rescue Floppy, a na końcu zachętę boot:.
Jeśli używasz innej metody startu, postępuj zgodnie z instrukcjami aż dojdziesz do zachęty boot:. Jeśli korzystasz z dyskietek mniejszych niż 1.44MB, a w zasadzie jeśli w ogóle masz zamiar korzystasz z dyskietek do załadowania systemu na tej architekturze, musisz użyć ładowania systemu z ramdyskiem, przez co jesteś zmuszony/zmuszona używać dyskietki z głównym systemem plików (ang. root disk).
Po zachęcie boot: możesz zrobić dwie rzeczy. Możesz nacisnąć klawisz od F1 do F10 aby obejżeć kilka stron pożytecznych informacji, albo załadować system.
Informacje na temat użytecznych parametrów ładowania można przeczytać po naciśnięciu klawiszy F4 i F5. Jeśli użyjesz jakichś paramatrów dla jądra, nie zapomnij wpisać metody ładowania (domyślna to linux) i spację przed pierwszym argumentem (np. linux floppy=thinkpad). Naciśnięcie wyłącznie klawisza Enter ma taki sam efekt jak wpisanie linux bez żadnych parametrów.
Dyskietka nazywa się Rescue Floppy, ponieważ można jej użyć do załadowania systemu i wykonania napraw, jeśli pojawi się problem, który spowoduje, że systemu nie będzie się dało uruchomić z dysku twardego. Dlatego należy zachować tą dyskietkę nawet po zainstalowaniu systemu. Po naciśnięciu F3 pojawi się więcej informacji na temat tego, jak używać dyskietki Rescue Floppy.
Po naciśnięciu klawisza Enter, powinien pojawić się komunikat Loading..., po nim Uncompressing Linux..., a następnie więcej informacji na temat sprzętu w Twoim systemie. Więcej informacji na temat tego etapu ładowania systemu można znaleźć poniżej.
Jeśli wybierzesz inną niż domyślna metodę ładowania, np. ``ramdisk'' lub
``floppy'', pojawi się prośba o dyskietkę z głównym systemem plików. Wsuń tą
dyskietkę do pierwszego napędu dyskietek i naciśnij Enter. (Jeśli
wybierzesz floppy1, wsuń dyskietkę do drugiego napędu.)
Jeśli pojawią się problemy i jądro zatrzymuje się w czasie ładowania, nie wykrywa urządzeń, które są w systemie lub napędy nie są poprawnie rozpoznawane, najpierw należy spróbować podać parametry ładowania, jak zostało to opisane w rozdziale Argumenty ładowania, Rozdział 5.1.
Problemy można często rozwiązać wyjmując z komputera dodatkowe urządzenia i próbując uruchomić komputer jeszcze raz. Problemy sprawiają zwłaszcza modemy wewnętrzne, karty dźwiękowe i urządzenia Plug-n-Play.
Jeśli masz bardzo starą maszynę, a jądro zatrzymuje się po wypisaniu komunikatu Checking 'hlt' instruction... (Sprawdzanie instrukcji 'hlt'...), powinieneś/powinnaś użyć przy ładowaniu argumentu no-hlt, co powoduje wyłączenie tego testu.
Jeśli nadal masz problemy, prosimy o przysłanie zgłoszenia błędu. Wyślij list
elektroniczny na adres submit@bugs.debian.org
.
Musisz załączyć następujące linie na samym początku listu:
Package: boot-floppies Version: wersja
Zamiast wersja wpisz numer wersji systemu instalacyjnego, której używałeś/używałaś. Jeśli nie znasz numeru wersji, wpisz w to miejsce datę sprowadzenia z sieci i dodaj dystrybucję, której dotyczy system instalacyjny (np. ``stable'', ``frozen'').
Powinieneś/powinnaś także zamieścić w zgłoszeniu następujące informacje:
flavor: smak obrazu jądra, którego używasz architecture: i386 model: producent sprzętu i model memory: ilość pamięci RAM scsi: kontroler SCSI, jeśli go posiadasz cd-rom: model CD-ROM-u i typ interface'u, np., ATAPI network card: karta sieciowa, jeśli ją posiadasz pcmcia: szczegóły na temat jakichkolwiek urządzeń PCMCIA
W zależności od typu błędu dobrze jest też zgłosić czy instalujesz na dysk IDE czy SCSI, czy posiadasz inne urządzenia zewnętrzne takie jak karta dźwiękowa, oraz podać pojemność dysku i model karty grafiki.
Opisz także na czym polega problem, widoczne komunikaty jądra w przypadku jego
zatrzymania się. Opisz kroki, które doprowadziły system do stanu, w którym
wystąpił błąd.
dbootstrap
dbootstrap
to program uruchamiany po załadowaniu systemu
instalacyjnego. Jest on odpowiedzialny za początkową konfigurację systemu i
instalację ``systemu podstawowego''.
Głównym zadaniem programu dbootstrap
, oraz głównym celem
początkowej konfiguracji systemu, którą przeprowadzisz, jest ustawienie pewnych
podstawowych elementów systemu. Przy jego pomocy ładuje się konieczne ``moduły
jądra'', czyli sterowniki dołączane do jądra w odpowiednim momencie. Modułami
są sterowniki urządzeń pamięci masowych, kart sieciowych, obsługa języków oraz
obsługa innych urządzeń zewnętrznych, których obsługa nie została wbudowana w
jądro, które wybrałeś/wybrałaś.
Przy pomocy dbootstrap
wykonuje się też takie czynności jak
partycjonowanie i formatowanie dysku, jak i konfigurację urządzeń sieciowych.
Konfiguracja tych elementów systemu odbywa się na początku, ponieważ często
jest to konieczne do poprawnego działania systemu.
dbootstrap
jest prostą aplikacją z interfejsem znakowym,
zaprojektowaną do działania w różnych sytuacjach (na przykład do instalacji
przez połączenie szeregowe). Jest łatwy w użyciu. Poprowadzi Cię przez
instalację krok po kroku. Możesz także wrócić i powtórzyć niektóre kroki,
jeśli popełnisz błąd.
W programie dbootstrap
można poruszać się przy pomocy klawiszy
strzałek, klawisza Enter oraz Tab.
Jeśli jesteś doświadczonym użytkownikiem UNIX-a lub Linuksa, naciśnij Lewy
Alt-F2 aby przenieść się do drugiej konsoli wirtualnej. W tym
celu należy nacisnąć w tym samym momencie klawisz Alt po lewej stronie
klawisza ``space'' i klawisz funkcyjny F2. Po zmianie konsoli należy
nacisnąć klawisz Enter, co spowoduje uruchomienie powłoki
ash
, która jest klonem powłoki Bourne'a. W tym momencie system
działa z RAM-dysku i jest dostępny ograniczony zestaw narzędzi. Można zobaczyć
ich listę wpisując polecenie ls /bin /sbin /usr/bin /usr/sbin.
Aby wykonać wszystkie potrzebne czynności należy używać odpowiednich pozycji w
menu - powłoka i komendy są udostępnione tylko na wypadek kłopotów. W
szczególności należy używać menu w celu aktyacji partycji wymiany, ponieważ
system instalacyjny nie jest w stanie wykryć, że zrobiono to z powłoki.
Naciśnij Lewy Alt-F1 aby powrócić do menu. Linux udostępnia do 64
konsol wirtualnych, ale dyskietka Rescue Floppy używa tylko kilku z nich.
Komunikaty błędów są przekierowywane na trzecią konsolę wirtualną (inaczej
tty3). Można dostać się na nią naciskając Lewy Alt-F3
(przytrzymać klawisz Alt i nacisnąć klawisz funkcyjny F3), a
powrócić do dbootstrap
przy pomocy Lewy Alt-F1.
Komunikaty te można też znaleźć w /var/log/messages
. Po
zakończeniu instalacji plik ten jest kopiowany do
/var/log/installer.log
w nowym systemie.
Pierwszy ekran, który zobaczysz po starcie dbootstrap
to ``Uwagi
dotycz&177;ce wydania''. Ekran ten przedstawia wersję
boot-floppies
, której właśnie używasz i krótko przedstawia
rozwijających Debiana.
Możesz zobaczyć okienko dialogowe z napisem ``Program instalacyjny rozpoznaje
aktualny stan instalacji aby okre&182;li&230; kolejny etap.'' W
przypadku niektórych systemów zniknie ono zbyt szybko, aby je odczytać.
Będziesz je widzieć pomiędzy etapami głównego menu. Program instalacyjny,
dbootstrap
, będzie sprawdzać stan systemu przed każdym krokiem.
Dzięki temu można zrestartować instalację nie tracąc wykonanej już pracy.
Jeśli będziesz musiał/musiała przerwać instalację w samym środku, to przy
następnej próbie konieczne będzie tylko skonfigurowanie klawiatury, ponowne
aktywowanie partycji wymiany i ponowne zamontowanie zainicjalizowanych
wcześniej partycji. Wszystkie inne czynności, które były wykonane zostaną
zapamiętane i nie trzeba ich będzie powtarzać.
Podczas całej instalacji będzie widoczne główne menu, zatytułowane
``G&179;&243;wne menu procedury instalacyjnej systemu Debian
GNU/Linux''. Pozycje u góry menu będą zmieniały się odzwierciedlając postęp w
instalacji. Phil Hughes napisał w Linux Journal
, że nawet
kurę można by nauczyć instalować Debiana! Chodziło mu o to, że
instalacja polega głownie na stukaniu w klawisz Enter. Na pierwszej
pozycji w menu instalacyjnym jest zawsze czynność, którą powinno się wykonać
wnioskując na podstawie tego, co już zostało zrobione. Pozycja ta jest
zatytułowana ``Dalej''.
Przesuń podświetlenie na pozycję ``Dalej'' i naciśnij klawisz Enter
aby przejść do menu konfiguracji klawiatury. Wybierz klawiaturę odpowiadającą
Twojemu językowi lub coś podobnego, jeśli nie jest dostępny typ, który
chciałbyś/chciałabyś wybrać.[5] Po
zainstalowaniu systemu będzie można wybrać klawiaturę spośród większej ilości
ustawień (w tym celu należy jako root uruchomić program kbdconfig
po zakończeniu instalacji).
Przesuń podświetlenie na wybraną pozycję i naciśnij Enter. Do przesuwania podświetlenia użyj klawiszy strzałek - są w tym samym miejscu we wszystkich układów klawiatury.
Jeśli instalujesz system na bezdyskowej stacji roboczej możesz pominąć kilka
następnych kroków, ponieważ nie istnieją żadne lokalne dyski, które można by
podzielić. W tym przypadku następnym krokiem będzie ``Konfiguracja sieci'',
Rozdział 7.4. Po nim system instalacyjny poprosi Cię o zamontowanie
głównej partycji NFS - patrz rozdział ``Zamontowanie uprzednio
przygotowanej partycji'', Rozdział 6.9.
Powiedzieliśmy Ci, aby zrobić kopie zapasowe dysków? Nadchodzi pierwsza okazja
na omyłkowe wykasowanie zawartości wszystkich dysków i zarazem ostatnia szansa
na uratowanie starego systemu w razie późniejszej pomyłki. Jeśli jeszcze nie
zrobiłeś/zrobiłaś kopii wszystkich dysków wysuń dyskietkę z napędu, zresetuj
system i zrób kopie zapasowe.
porridge@pandora.info.bielsko.pl